<< Back
Gomer
T.T. Cloete
Gomer
huise staan stil en wit
in die sondagsonlig half bewerig
tussen bloekoms waar klanke in sit
en vink op die helder herfsnamiddag
elke windstreek het sy geluid
gillende meisie huilende kind 'n hond wat blaf
van oos na noord na wes na suid
hoorbaar uremeters rondom en veraf
verver en stilstil vat
'n jong man met vonkende speke
na sy meisie die geelbruin grondpad
soos alle ander naweke
mens kan elke ding hoor
en sien helder sonderling apart
bas oos geel wit swart
hulle val uit die windstreke bymekaar
ineen bewende huis vonkende fiets meisie wat lag
bloekom en vink hond en kind hulle vergaar
mekaar in 'n plaasnamidda
